PMM ไปมาแล้ว ค่าย รด. เขาขาด ปีสาม

หลังจากที่ไปค่ายเขาขาดปีสองมาแล้ว ผ่านไปแล้วหนึ่งปี ไวเหมือนโกหก ชะตาชีวิต PMM ก็ต้องไปที่เขาขาดอีกครั้งหนึ่ง โดยรอบนี้รู้ทันละ ไม่เอาไรไปเลย ที่ PMM เอาไปแค่ผ้าผืนเล็กไว้เช็ดหัว ชุดแปรงฟันและโฟมล้างหน้า.. พอจบ

การไปฝึกภาคสนามครั้งนี้แทบไม่ได้ต่างกับของปีที่แล้วเลย เพียงแค่เพิ่มวันมา มีการอาบน้ำวันที่สี่ และยิง ปลย.11 กระสุนจริง เดินน้อยกว่านิดหน่อย ไม่มีฐานไต่ข้ามคลองเน่า มี"แรมโบ้" แล้วจะขยายความต่อไป

และ PMM ก็จำรายละเอียดไม่ได้ดีเท่าตอน ปีสอง คงเพราะแก่ตัวสมองฝ่อเล่นหมากรุกเยอะเกินไป เอา้เป็นว่าคร่าวๆได้ดังนี้

วันแรกเหมือนปีสอง.. ผ่าน
วันที่สองเข้าฐานต่างๆ มีการพอกหน้าเกิดขึ้น ตอนกลางคืนมีการสอนเรื่องสิทธิหน้าที่ของการเป็น นศท.
วันที่สามไปยิง ปลย.11 กระสุนจริง ทำให้หูแตกเล็กน้อยถึงปานกลาง เสร็จแล้วเดินทางเกือบไกล พอดีเจอได้ไปนั่งดูพลทหารซ้อมสวนสนาม เสียเวลาไปสองชั่วโมงกับการได้ดู เท่ากับลดระยะทางลงไปเยอะมาก ถ้าเทียบกับปีที่แล้ว ตอนกลางคืนใช้ห้องเรียนกลางรันเวย์เหมือนปีที่แล้ว
วันที่สี่ตั้งรับเข้าตีทั้งวัน ร้อนดี+โชคดี เป็นแค่ผลัดสอง พื้นที่ ที่ปกติใช้ทำการฝึกโดนคนแย่งใช้ สบายอีก
(ไม่ค่อยชัวร์เรื่องด้านบน ถ้าน้องๆไปแล้วเจออย่างอื่นอย่าโทษ PMM)

แต่ที่แตกต่างจากปีที่แล้วอย่างเห็นได้ชัดคือความหนาว.. มันเหน็บหนาวแบบสุดซึ้งจริงๆ 12 องศา เป็นครั้งแรกที่นอนตัวสั่นเช่นกัน เพราะไม่ได้เตรียมเสื้อกันหนาวผ้าห่มไป คนก็ป่วยไปนั่งอู้กันหลายคน ดีที่มียาให้ แต่ PMM ไม่เป็นไรแค่กล้ามเนื้อตูดสั่น

แรมโบ้.. อะไรคือแรมโบ้ แรมโบ้คือหนังที่แสดงนำโดย ซิลเวสเตอร์ สตอลล์โลน แต่ในที่นี้หมายถึง ปืนและครูฝึก.. ไอ้แรมโบ้ เป็นครูประจำกองร้อยของโรงเรียน PMM เวลามีคนทำ M1cabine ที่ค่ายให้ถือไปถือมาเหมือนปีที่แล้วหาย มันจะเอา MG(ปืนกลหนัก) ชนิดต่างๆมาให้นักศึกษาถือ แต่ละอันนี่หนักเท่ากับ M1cabine สามอันรวมกัน.. ได้ใจ ดีที่ PMM รักษา M1cabine ไว้ได้ ถึงจะยิบมั่วมาถึงสามกระบอกก็เหอะ

นอกจากนี้ ความรู้สึกในการฝึกภาคสนามปีนี้มันต้องต่างกับปีที่แล้วแน่ๆตรงที่มันเป็นปีสามและห้าวัน เพราะเมื่อในตอนปีสอง วันสุดท้ายที่กลับบ้านคือวันที่สาม อยู่มาแค่สองวัน แต่ของปีสามนั้น อยู่กันมาสี่วันเต็มๆและกลับตอนวันที่ห้า

ขอจบแต่เพียงเท่านี้.. สั้นมากๆเพราะจำอะไรไม่ได้เลยครับ

และอย่าลืมเอากล้องไปนะครับ wallpaper ห้องอาหารยาวเป็นกิโลตอนเย็น กับห้องโถงที่เต้นท์นอนวางตอนเช้าๆเดือนมกรามันงามมาก แล้วก็ถ่ายรูปกับครูฝึกด้วยเพื่อความทรงจำอันแสนเจ็บปวด

เสริม ค่ายปีสามเป็นอะไรที่อู้ได้ง่ายมากๆถ้าเป็นคนที่หลอกตัวเอกเก่ง ไปตอนเช้าจะมีการถามว่าใครป่วยให้ออกมา ใครอยากอู้และหลอกตัวเองได้ว่าป่วยจริงๆก็เดินออกไปได้เลย...